تمرینات هوازی

بازی رشد اجتماعی در کودکان را افزایش می­دهد و می ­تواند نقش مهمی در آموزش مهارت­ های اجتماعی مناسب با رشد داشته باشد(آثی^[۴۷]،۱۹۸۴،به نقل از قنبری،۱۳۸۴) بازی برای کودک وسیله­ای جهت کسب تجارب اجتماعی است. بازی راه را برای مراوده و دوستی میان کودکان و همسالان می­گشاید. کودک ضمن بازی رفته رفته خود را عضوی از یک جمع احساس می­ کند و به ارزیابی منصفانه رفتار و کردار خویش و هم بازی­هایش می­نشیند. ضمن بازی همه جوانب شخصیت کودک در اتحاد و همکاری باهم­بازی­ها شکل ‌می‌گیرد (بوندارنکو^[۴۸] و ماتوسیک^[۴۹]۱۳۷۱ به نقل ازقنبری،۱۳۸۴) “سی­شور” می­گوید بازی اصولا اجتماعی است و یکی از هدف­ها و بازده­های آن ایجاد حس دوستی و معاشرت با دیگران است. یعنی در حقیقت بازی سازنده­ی “انسان اجتماعی” است(مهجور،۱۳۸۰) مارگوت لوون فلد^[۵۰] نیز معتقد است: بازی به عنوان وسیله­ای جهت برقرار کردن ارتباط کودک با محیط­ش به کار می­رود. ازاین حیث بازی دارای هدفی اجتماعی است(مکللان^[۵۱]۱۳۷۱،به نقل از قنبری،۱۳۸۴) اگر کودک به قدر کافی در بازی­های گروهی شرکت کند فردی اجتماعی بارمی­آید( به­پژوه ۱۳۷۵،به نقل از قنبری،۱۳۸۴).

رشد تخیل باید هدف اصلی آموزش و پرورش کودک باشد. همه مخترعان، نویسندگان، نقاشان و موسیقیدانان بی­تردید تخیلی قوی داشته اند. بازی کودکان می ­تواند برای رشد تخیل بی­اندازه مفید واقع شود و تخیل نیز فرصت­های ثمربخشی را برای یادگیری و شناسایی کودکان از جهان فراهم ‌می‌آورد.(همان منبع)

 

بازی­های ورزشی:

 

کودکان بازی و تفریح را دوست دارند و از فعالیت بدنی لذت می­برند، مطالعات مختلف نشان می­دهد که اولین انگیزه و مهم­ترین دلیل شرکت کودکان در ورزش، تفریح نمودن است. کودکان بیش­تر از عوامل درونی مثل تفریح و سرگرمی و بهبود مهارت­ های خود لذت می­برند و عوامل اجتماعی مثل با دوستان بودن برای آن­ها اهمیت متوسطی دارد.لذا پیشنهاد می­ شود که والدین و مربیان شرکت در فعالیت­های ورزشی را برای کودکان طوری برنامه­ ریزی نمایند که با خصوصیات جسمانی و روانی آن­ها متناسب باشد.

 

نتایج تحقیقاتی که اثر تمرین هوازی را بر افزایش توان هوازی کودکان مورد بررسی قرار داده ­اند، تغییرات حداکثر اکسیژن مصرفی کودکان در اثر تمرینات هوازی را کم تا متوسط نشان داده ­اند و بر توسعه توانایی‌های حرکتی و افزایش انگیزش تأکید کرده ­اند.(همان منبع،۸۱)

 

تعداد زیادی از تحقیقات نشان می­ دهند که تمرین­های قدرتی برای کودکان مؤثر و بی­خطر است. افزایش قدرت کودکان بیشتر حاصل سازگاری عصبی- عضلانی است و هایپرتروفی عضلانی در اثر این تمرینات بسیار کم است.در تمرین پذیری کودکان تفاوت جنسی دیده نشده است. افزایش مقاومت و شدت تمرین در کودکان باید به آرامی و به تدریج صورت گیرد و برنامه تمرین قدرتی باید به دقت، نظارت و کنترل شود. تمام وسایل باید متناسب با اندازه کودک انتخاب شود.(همان منبع)

 

بازی و سازگاری اجتماعی کودکان